Zaciekawieni innością podróży oglądamy statek podziwiając jego wnętrze
oraz górny pokład, z którego zaobserwować można ląd podczas wypływania i
dobijania do brzegu. Z Tallinna do stolicy Finlandii dopływamy po dwóch godzinach rejsu. Podróż mija naprawdę przyjemnie i niezwykle szybko. Jesteśmy w Helsinkach. Trzecia flaga z majowego EuroTripa w naszych rękach (pierwsza flaga z serii "flaga z krzyżem"). Przyjeżdżając do Helsinek warto odwiedzić Informację Turystyczna przy bulwarze Esplanadi, gdzie można uzyskać
szczegółowe informacje o godz. otwarcia muzeów i skansenów,
zaopatrzyć się w plan miasta (bezpłatny), broszury oraz ewentualnie w kartę Helsinki Card (ta uprawnia do bezpłatnego wstępu do większości muzeów i wystaw oraz
bezpłatnego przejazdu w ramach miasta). Stolica Finlandii liczy prawie 600 tys. mieszkańców, a w całej aglomeracji miejskiej Helsinek mieszka już ponad 1,2 miliona ludzi. Warto zaznaczyć, że Finlandia przy swoim zaludnieniu (ok. 5,4 milionów ludzi) zajmuje powierzchnię porównywalną do Polski. Helsinki w roku 1812 stały się stolicą Finlandii (zastępując miasto Turku).
Po wybuchu rewolucji bolszewickiej, Finlandia ogłosiła swoją
niepodległość, a było to w 1917r. Od roku 1995 Finlandia jest członkiem Unii Europejskiej, a w roku 2002 przyjęto walutę EUR. To tyle dat, na razie :-)
My jednak swoje pierwsze kroki kierujemy na dworzec kolejowy w Helsinkach. Wprawdzie nigdzie się nie wybieramy, zwyczajnie dworzec był pierwszym obiektem jaki zwrócił naszą uwagę. Zabytkowy dworzec zaprojektowany jeszcze w 1910 roku to Główny dworzec kolejowy w Helsinkach (Helsinki Centrale), a podziemiach dworca znajduje się także końcowa stacja metra. (fi: stronka). A oprócz tego: kasy biletowe, automaty biletowe, informacja, automatyczna i obsługowa przechowalnia bagażu, kawiarnie i restauracja, kioski, bankomaty i kantor wymiany walut. W środku i tak sporo miejsca, ale i panuje duży ruch. Na dworcu kończą lub zaczynają bieg wszystkie pociągi, co sprawia, że Helsinki Centrale jest najczęściej odwiedzanym budynkiem Finlandii. Boczna sala po prawej to kompleks wypoczynkowo - restauracyjny, a po lewej kasy i kącik z informacją turystyczną (sala z ławeczkami) skąd pobieramy materiały informacyjne. Tutaj "urządzamy" swoją bazę wypadową na miasto, rozglądając się na przemian po okolicznych zabudowaniach, po czym po małej przekąsce wyruszamy na miasto.
My jednak swoje pierwsze kroki kierujemy na dworzec kolejowy w Helsinkach. Wprawdzie nigdzie się nie wybieramy, zwyczajnie dworzec był pierwszym obiektem jaki zwrócił naszą uwagę. Zabytkowy dworzec zaprojektowany jeszcze w 1910 roku to Główny dworzec kolejowy w Helsinkach (Helsinki Centrale), a podziemiach dworca znajduje się także końcowa stacja metra. (fi: stronka). A oprócz tego: kasy biletowe, automaty biletowe, informacja, automatyczna i obsługowa przechowalnia bagażu, kawiarnie i restauracja, kioski, bankomaty i kantor wymiany walut. W środku i tak sporo miejsca, ale i panuje duży ruch. Na dworcu kończą lub zaczynają bieg wszystkie pociągi, co sprawia, że Helsinki Centrale jest najczęściej odwiedzanym budynkiem Finlandii. Boczna sala po prawej to kompleks wypoczynkowo - restauracyjny, a po lewej kasy i kącik z informacją turystyczną (sala z ławeczkami) skąd pobieramy materiały informacyjne. Tutaj "urządzamy" swoją bazę wypadową na miasto, rozglądając się na przemian po okolicznych zabudowaniach, po czym po małej przekąsce wyruszamy na miasto.
Helsingin päärautatieasema - największy dworzec kolejowy w Helsinkach
Helsinki Centralne (od strony zajezdni autobusowej)
Komunikacja w Helsinkach jest dobrze rozwinięta. Po za wspomnianym metrem, które posiada jedną linię z 16 stacjami (8 podziemnych i 8 naziemnych), kursują tramwaje i autobusy (więcej o transporcie).
Tramwaje są tylko w
Helsinkach i stanowią głównym środkiem transportu w centrum miasta (z
autobusów lub pociągów korzysta się głównie, aby dotrzeć do dalszych
dzielnic miasta). Autobusy z kolei są najlepiej zorganizowanym środkiem transportu. Podobnie jak w Tallinie do autobusów wsiada się przednimi drzwiami, a wysiada środkowymi oraz
tylnymi. Z uwagi na fakt, że pojazdy nie zatrzymują się na każdym przystanku, wysiadanie należy wcześniej zasygnalizować kierowcy (przyciskiem STOP). Natomiast jeśli chcemy zatrzymać autobus trzeba pomachać ręką (jak na stopa, tyle, że nie darmo). Cena normalnego biletu w mieście to 2 EUR możemy się nacieszyć takim przejazdem przez 60 minut (cennik). Bilet jednorazowy można kupić w automatach biletowych lub
przez telefon komórkowy i oczywiście u kierowcy (ale wtedy jest drożej).
Można także wykupić plastikową kartę (Travel Card) i doładowywać ją
odpowiednią wartością w centrach obsługi pasażera. Niestety, do jej zakupu wymagany jest adres pobytu w Finlandii oraz
fiński numer identyfikacyjny, który uzyskuje się podczas załatwiania
pracy. Na razie tylko zwiedzamy. Plus jest taki, że procedura jest ujednolicona i obowiązuje tylko jedna karta magnetyczna
na przejazdy (bez zagmatwania jak to często bywa u nas).
Galeria Nadodowa Ateneum - w zbiorach galerii znajdują się obrazy i rzeźby fińskich artystów.
Jak podaje jeden z przewodników pierwszym punktem do zwiedzenia powinna być Twierdza Suomenlinna (zabytkowa forteca zwana „twierdzą Finlandii”, wpisana na Listę Światowego
Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO) położona na kilku pobliskich wysepkach. Z portu
na przedłużeniu bulwaru Esplanadi kursują tam promy i tzw. tramwaje
wodne (water buses). Cena za przejazd
promem wynosi ok. 8 EUR (nie wliczając w to dodatkowych kosztów
związanych ze wstępem na wyspę - 10 EUR).
uliczki Helsinek
Katedra Luterańska przy Placu Senackim
Plac Senacki to zdaje się najważniejsze i najbardziej reprezentatywne miejsce w Helsinkach. Na środku placu znajduje się Katedra Luterańska oddana w 1850 roku po 30 latach budowy. Prowadzą do niej monumentalne
schody, dzięki czemu świątynia góruje nad miastem i widać ją z każdego
miejsca. Nie powiem, Katedra robi ogromne pozytywne wrażenie, ale niestety ponoć tylko z zewnątrz. W krypcie świątyni znajduje się
kawiarnia, co trzeba przyznać jest dość nietypowym wykorzystaniem takiej przestrzeni. Na wprost katedry stoi, wzniesiony w roku 1757 dom Sederholma -
najstarsza w mieście ceglana budowla. Na placu wznosi się pomnik cara Aleksandra II (z roku 1896), a dookoła placu stoją budynki, w których mieści się między innymi gabinet premiera Finlandii oraz główna
siedziba Uniwersytetu Helsińskiego.
Nam przypadła do gustu ta część miasta, która rozciąga się od Helsinki Centralne przez Plac Senacki z Katedrą Luterańską po Kauppatori ("Plac Targowy" zwany także targiem rybnym)
Kauppatori rozciąga się wzdłuż nadbrzeża
portowego. Można się tu zaopatrzyć w świeże ryby, owoce i warzywa oraz które można na ciepło zjeść na miejscu. Są też dostępne dżemy i soki z jeżyn
występujących na dalekiej Północy, rękodzieło - wełniane
czapki, rękawice, swetry, fińskie noże i kapcie. My poza całkiem smacznym jedzeniem zakupiliśmy pocztówki :-).
Do placu przylegają budynki: ratusza (pełniącego funkcje administracyjne),
Pałacu Prezydenckiego z końca XIX wieku i Soboru Uspieński.
Cerkiew ta została wzniesiona w roku 1868. W jej wnętrzu warto zwrócić uwagę na dość bogato
zdobione ikony.
Sobór Uspieński (Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Helsinkach)
Havis Amanda (symbol miasta zwany Manta). Fontanna z posągiem syreny, dzieło Ville Vallgrena (foty).
Helsinki w odróżnieniu od Wilna i Tallinna nie oferują turystom
oszałamiających zabytków, jednakże atmosfera portowego miasta
rekompensują ten brak
przenosząc w inny klimat. To niewielkie miasto otoczone z trzech stron
morzem jest pełne zieleni i niewątpliwie sprzyja długim spacerom, którym to mieliśmy się okazję niejednokrotnie raczyć. Podobnie jak w poprzednich miejscowościach kolejny dzień dopisuje nam pogoda. Mamy nadzieję, że nasz "Wielka Majówka" do samego końca da radę i wpiszę się na listę tych wyjazdów, które z racji pięknej pogody będziemy w przyszłości bardzo pozytywnie wspominać.
- Kościół św. Jana – największa budowla sakralna w Helsinkach. Popularne miejsce zawierania związków małżeńskich. Wysokość wież kościoła wynosi 74 m nad poziomem gruntu.
- Kościół w Skale – największa atrakcja turystyczna Helsinek, choć stosunkowo młoda (datowana na rok 1969, budowla sakralna wykuta w litej skale; symbol zawikłanej historii fińskiej architektury sakralnej (youtube).
- Stadion Olimpijski (Olympiastadion)- stadion został wybudowany na olimpiadę, która miała się odbyć w roku 1940. Jak wiadomo wybuch wojny pokrzyżował plany i dopiero 12 lat później odbyły się na stadionie pierwsze już powojenne igrzyska. Z wieży obiektu można tez podziwiać rozległą panoramę miasta, a w pobliżu obiektu znajduje się również Muzeum Sportu (foty).
- Zoo oraz Muzeum Morskie – to spory obszar zoo rozciągający się na najdalej wysuniętym na północ zakątku świata, powstały w roku 1889. Muzeum Morskie prezentuje historię fińskiego szkutnictwa oraz żeglugi
- Kansallismuseo (Muzeum Narodowe) obiekt z roku 1916 roku zwieńczony jest czworokątną wieżą, która nadaje mu wygląd gotyckiego kościoła.
- Linnanmäki - wesołe miasteczko w dzielnicy Alppila wraz z atrakcyjną kolejką górską.
- Skansen Seurasaari usytuowany jest na zalesionej wyspie Seurasaari, położonej na zachód od centrum, na terenie którego znajdują się domy, dwory oraz budynki gospodarcze przewiezione z różnych części kraju, pochodzące z XVIII i XIX wieku. W skansenie odbywają się także pokazy różnych prac rzemieślniczych takich jak: przędzenie, hafciarstwo czy wytwarzanie sprzętu rybackiego.
- Twierdza Morska: http://www.suomenlinna.fi/en (link)
Jeśli chcieć by nadmienić parę pozytywnych słów o szkolnictwie Finlandii, może "warto wspomnieć tylko tyle, że uczniowie tego kraju mają:
- podstawówki - bezpłatne podręczniki,
- bezpłatne posiłki w szkole (dania mięsne lub wegetariańskie),
- niemal wszystkie sale są wyposażone w komputery i tablice multimedialne.
- niektóre placówki średnie poszły dalej i urozmaicają czas wolny uczniom, udostępniając bilard w szkole w czasie przerw, niekiedy siłownię i to nawet po lekcjach lub też salę z sprzętem muzycznym
- ciekawostką jest także to, że uczniowie zwracają się per "ty" do swoich nauczycieli.
Jeszcze wcześniej w Polsce przeszła mi taka myśl, aby odwiedzić Lahti, jej skocznie, bo raczej skoczków: Janne Ahonen, Matti Hautamäki czy Matti Nykänen byśmy raczej nie spotkali. Jednak dzieli nas odległość ponad 100 km, a czas nieubłaganie goni. Musimy się zbierać do wyjazdu za miasto, gdzie czeka nas nocleg. Po raz pierwszy w swojej podróży mam okazję poznać nocowanie w ramach couchsurfingu. I to wszystko za jedyne zero EUR i dziękuję, a hotel w którym mieliśmy się zakwaterować za niewątpliwą przyjemność przenocowania nas na jedną noc chciał aż 90 EUR. Mila ok. 23latka sama odkrywając świat również przy tym sposobie nocowania w podróży zaprosiła nas do siebie. Szkoda tylko, że tak szybko mówiła po angielsku :-). Następnego dnia sympatyczna dziewczyna podwiozła nas na przystanek łącznikowy, z którego dostaliśmy się do Portu lotniczego Helsinki-Vantaa (HEL), który położony jest 15 km na północ od centrum miasta. Jest jednym z największych portów lotniczych w Skandynawii (stronka lotniska).
Z Portu Lotniczego Helsinki-Vantaa regularne loty odbywają linie lotnicze AirBaltic. Stąd właśnie mamy zaplanowany godzinny lot BT302 o 11:15 do Portu Lotniczego Ryga (RIX) znajdującego się w stolicy Łotwy. Rejs na pokładzie samolotu Fokker F50.
To kolejny, czwarty już kraj na mapie naszego majowego EuroTripa. Przed nami:
To kolejny, czwarty już kraj na mapie naszego majowego EuroTripa. Przed nami:
- Ryga (Łotwa)
- Kopenhaga (Dania)
- Malmö (Szwecja)
- i powrót do domu.
Za oknami samolotu zaczyna padać, na szczęście zmywamy się do Rygi - tam nie pada :-)
Więcej o Finlandii: http://www.visitfinland.com (link)
Więcej zdjęć z: Helsinki
Relacja z EuroTrip 2013 "Wielka Majówka" część 4 Ryga (Łotwa)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Masz coś do powiedzenia napisz :-)